پیروزی حزب لیبرال در انتخابات پارلمانی کانادا و انتخاب «جاستین پیر جیمز ترودو» به عنوان نخست وزیر جدید این کشور، برخی از رسانههای نزدیک به دولت را در داخل کشور ذوق زده کرده است؛ هیجاناتی که البته نیم نگاهی به سوابق آقای ترودو میتواند آنها را دچار تغییر جدی کند.
به گزارش خبرگزاری بسیج، اگرچه ترودو قطعا با سیاستهای افراطی «استفان هارپر»، نخست وزیر کنونی کانادا همراهی نمیکند اما این مساله به معنی مساعد شدن شرایط برای ارتباط تهران با اتاوا نیست؛ چرا که وی در ماه جولای به مردم گفته بود که در صورت نخستوزیری، «تحریمها علیه ایران را برنمیدارد» اما «دولت او ممکن است سفارت کانادا در تهران را بازگشایی کند.»
وی افزود: از سر گیری روابط دیپلماتیک با ایران در سایه توافق هستهای که فعالیت هستهای ایران را محدود میکند، خوب است.
او تاکید کرد که ایران مجهیز به سلاح هستهای تهدیدی برای اسرائیل و خاورمیانه و سراسر جهان است. البته ایران همچنان حامی تروریسم است و از وضعیت بدی در حقوق بشر برخوردار است اما در آن واحد باید با احتیاط نسبت به توافق خوشبین بود.
ترودو تصریح کرده است: بازگشایی سفارت در ایران به معنای این نیست خیلی زود بهترین دوست ایران میشویم. ما فقط با «دوستان خوبمان» رابطه دیپلماتیک نداریم. سخنگوی حزب متبوع ترودو نیز از مواضع رهبر خود حمایت کرده است و تاکید دارد بازگشایی سفارت در ایران به «شرایط متعددی» بستگی دارد.
البته با تمامی موارد فوق، قطعا رسانههای نزدیک به دولت تلاش میکنند تا دیپلماسی لبخند را برای این پرونده نیز تجویز کنند و بدون توجه به شرایط واقعی فضای بینالملل، ارتباط با کانادا و بازگشایی مجدد سفارت این کشور در تهران را یک دستاورد بزرگ بنامند؛ مسالهای که در ماجرای بازگشایی جنجالی سفارت بریتانیا در تهران نیز پیگیری شد. با این حال، ترودو برخلاف تمامی ادعاها اصلا حامی ایران نیست و بازخوانی نظرات او حاکی از آن است که در بهترین شرایط، ترودو نیز سیاست «چماق و هویج» اوباما را دستکم در قبال ایران در پیش خواهد گرفت.