مبارزه به سبک صلح نامه
به گزارش خبرگزاری بسیج زنجان،تاریخ مبارزات امام حسن مجتبی علیه السلام به صورتی است که با تحلیل های غلط و ناثواب بسیاری مورد تحریف واقع شده است و تلاشهایی صورت گرفته تا آن امام همام را اهل سازش با دشمنان جلوه دهند . در حالی که جنگ های جمل و صفین پر است از رشادت ها و شجاعت های حسن بن علی علیه السلام . در غربت فرزند ارشد علی بن ابی طالب همین بس که امت پیامبر اسلام را در پیچیده ترین سالها با تدبیر و هدایت الهی از پرتگاه نابودی نجات داد و راه را برای امامان بعد از خود هموارتر نمود و متهم به خیانت به مومنین گردید .
پس از شهادت امام علی علیه السلام، امام حسن مجتبی علیه السلام تلاش نمودند تا کاری که پدر خویش در واپسین روزهای حیاتش در تدارک انجام آن بود یعنی سرکوب معاویه بن ابی سفیان را به انجام برسانند اما برخى از سران سپاه امام حسن مجتبى علیه‌السلام از جمله "عبيدالله بن عباس" كه فرماندهى كل را بر عهده داشت به سپاه معاويه پيوست و از اين راه توان روحى و فيزيكى سپاه امام حسن علیه‌السلام را كاهش داد.
نفوذى هاى معاويه در ميان سپاهيان امام حسن علیه‌السلام و در ميان عامه مردم شهرها، اقدام به شايعه پراكنى و گمانه‌زنى هاى خلاف واقع كردند و به تدريج جامعه اسلامى و رزمندگان را از داخل، دچار ترديد و تزلزل نمودند. به طورى كه برخى از سپاهيان، شبانه از اردوگاه ها و پادگان ها گريخته و صحنه نبرد را ترك مى كردند و برخى از فريب‌خوردگان "خوارج" در شهرهاى پشت جبهه اقدام به آشوب مى كردند و حتى در "ساباط مداين"، به خيمه‌گاه امام حسن علیه‌السلام هجوم آورده و اقدام به غارت و بى نظمى نمودند و در يك رويدادى، امام حسن مجتبى علیه‌السلام را ترور كرده و وى را به شدت زخمى نمودند.
رسوخ شرم‌آور نفاق و خيانت، سپاه آن حضرت را از كارايى لازم انداخته و توازن نظامى را به كلى دگرگون كرده بود و سرانجام، امام حسن علیه‌السلام را وادار به پذيرش صلح ناخواسته كرد و آن حضرت به ناچار در 25 ربيع الاول و به قولى در نيمه جمادى الاول سال 41 قمرى بر اساس شرايطى، خلافت را به معاوية بن ابى‌سفيان واگذاشت و خود از آن كناره گرفت.
مبارزه با کفر و نفاق از همان اولین روزهای بعثت سیره رسول خدا و امامان برحق بعد از ایشان بوده است ، همان گونه که ضربات بی نظیر امیر المومنین علیه السلام در غزوات مصداق مبارزه بود ، 25 سال خانه نشینی و سکوت ایشان نیز نوعی مبارزه با بی بصیرتی و دنیا پرستی امت بوده است . امام حسن مجتبی نیز مبارزه را در سطح نظامی و برای از بین برده جبهه نفاق پیش می برد تا آنکه متوجه شده که عدم بصیرت کافی و دنیا پرستی در میان سپاه بقدری بالا گرفته که ادامه مبارزه در شکل نظامی به از بین رفتن امت اسلامی خواهد انجامید لذا برای ایجاد پشتوانه برای جنگ نظامی دوباره در آینده نزدیک در یک اقدام هوشمندانه صلحنامه ای را با معاویه امضاء کرد . در واقع عامل اصلی تغییر استراتژی از سوی امام و پایان دادن به جنگ تغییر باور امام در مبارزه با نفاق نبود بلکه دلیل اصلی این بود که بصیرت و خلوص نیت در مبارزه پشتوانه نبرد نظامی است و سپاهیان امام به خاطر حیلت های معاویه دچار لغزش های فاحش شده بودند .
امام حسن مجتبی علیه السلام در مدت عمل به صلح نامه زمینه ی پرورش نیروهای انقلابی را فراهم نمود و نکته جالب اینجا که به خاطر پابرجا بودن شرایطی که امام مجتبی را به صلح وادار نموده بود ده سال بعد از شهادتشان امام حسین علیه السلام بر رویه مبارزاتی ایشان ادامه دادند و در واقع موفقیت قیام امام حسین علیه السلام در سال 61 هجری مرهون تلاش های امام حسن علیه السلام بود ه است . در این زمینه رهبر معظم انقلاب می فرمایند : « بنده در قضایاى تاریخ اسلام این مطلب را مكررا گفته‌ام كه، چیزى كه امام حسن مجتبى علیه‌السلام را شكست داد، نبودن تحلیل سیاسى در مردم بود. مردم، تحلیل سیاسى نداشتند. چیزى كه فتنه خوارج را به‌وجود آورد و امیرالمؤمنین علیه‌السلام را آن‌طور زیر فشار قرار داد و قدرتمندترین آدم تاریخ را آن‌گونه مظلوم كرد، نبودن تحلیل سیاسى در مردم بود و الا همه مردم كه بى‌دین نبودند. تحلیل سیاسى نداشتند. یك شایعه دشمن مى‌انداخت؛ فورا این شایعه همه جا پخش مى‌شد و همه آن را قبول مى‌كردند!
اگر امام مجتبی(ع) این صلح را انجام نمی داد، آن اسلام ارزشی نهضتی باقی نمی ماند و از بین می رفت؛ چون معاویه بالأخره غلبه پیدا می کرد... اگر امام حسن(ع) صلح نمی کرد، تمام ارکان خاندان پیامبر(ص) را از بین می بردند و کسی را باقی نمی گذاشتند که حافظ نظام ارزشی اصیل اسلام باشد. همه چیز به کلی از بین می رفت و ذکر اسلام بر می افتاد و نوبت به جریان عاشورا هم نمی رسید... . صلح امام مجتبی(ع) همان قدر ارزش داشت که شهادت برادر بزرگوارش، امام حسین(ع) ارزش داشت و همان قدر که آن شهادت به اسلام خدمت کرد، آن صلح هم همان قدر، یا بیشتر به اسلام خدمت کرد (حديث ولايت، مجموعه رهنمودهای رهبری، جلد چهارم).
در پایان باید بر این نکته تاکید نمود که در روزگار ما نیز کسانی با توسل به تحلیل اشتباه از مبارزه امام حسن علیه السلام در امضاء صلح نامه به دنبال گشودن راه سازش با دشمنان و توجیه ضعف خود در مقابله با ابرقدرت ها هستند و تلاش های رسانه ای غرب را به سمت وادار نمودن سران انقلاب به سازش پیش می برند ولی دریغ از آن که امام خامنه ای فرمودند که ما در موقعیت بدر و خیبریم و این بار همانند امام حسین علیه السلام عمل خواهیم کرد .
