کشاورزی مازندران در کما / واردات،بلای جان کشاورزان

به گزارش خبرگزاری بسیج، با اینکه مازندران به عنوان یکی از برترین تولیدکنندگان برنج در کشور مطرح بوده و در بسیاری از محصولات کشاورزی و باغی نیز جزو سه استان برتر محسوب می‌شود ولی هر ساله در تولید و عرضه همین محصولات با چالش‌های زیادی مواجه می‌شود. روی زمین ماندن محصولات و بی‌توجهی به خرید تضمینی تولیدات باغی، در کنار راهبردی انجام نشدن کشاورزی در مازندران مشکلات زیادی برای فعالان این عرصه ایجاد کرده است و این در حالی است که طرح‌های متعددی برای رونق کشاورزی در استان تدوین شده و به تصویب رسیده، اما مثل محصولات، روی زمین مانده و کسی به آن‌ها توجهی ندارد.

بی‌اعتنایی‌ها به جایی رسیده که روز گذشته رئیس مجمع نمایندگان مازندران خواستار افزایش سیاست‌های حمایتی دولت در قبال فعالان بخش کشاورزی شد. علی کریمی فیروزجایی با بیان اینکه بخش کشاورزی از محوری‌ترین امور توسعه در کشور به شمار می‌رود و باید به صورت ویژه حمایت شود، به سهم بخش کشاورزی در فعالیت‌های توسعه ملی اشاره کرد و گفت: «افزایش بهره‌وری با هدف خودکفایی در تأمین زنجیره غذایی کشور نگاه حمایتی را طلب می‌کند.» وی ادامه داد: «دولت باید با اعطای یارانه و تأمین ارزان نهاده‌های تولید از کشتکاران محصولات استراتژیک زراعی و باغی حمایت کند.»

نماینده مردم بابل در مجلس، با انتقاد از حمایت ضعیف بودجه‌ای دولت از صندوق حمایت از کشاورزان مازندران، یادآور شد: «بر اساس مصوبه مجلس دولت باید سهم ۵۰ درصدی یارانه‌های حمایتی را به این صندوق واریز کند. دولت باید مکانیزمی را طراحی و اجرا کند تا تولید کنندگان واقعی محصولات کشاورزی از مشوق‌های حمایتی بهره‌مند شوند.»

گستردگی فعالیت‌های کشاورزی در مازندران ابعاد و زوایای مدیریتی آن را پیچیده می‌کند و به همین دلیل اظهار نظر‌ها در مورد این صنعت مهم و درآمدزا در مازندران متعدد است. مازندران قطب تولیدات کشاورزی ایران محسوب می‌شود و بخش مهمی از اقتصاد این استان بر پایه کشاورزی استوار است. شاید یکی از دلایلی که کشاورزان مازندرانی نسبت به تولید محصولات خود در ناامیدتر از گذشته هستند، سخنان متضاد متولیان امر و واردات بی‌رویه برخی محصولات کشاورزی باشد. همچنین بی‌توجهی مسئولان به بخش کشاورزی موجب شده تا شاهد تغییرات گسترده در کاربری اراضی مازندران باشیم که به شدت مشهود است.

بیمه کشاورزان و اراضی آن‌ها از دیگر دغدغه‌هایی است که تا به امروز مورد توجه قرار نگرفته و تا یارانه‌ای برای این امر اختصاص نیابد این درد همچنان باقی خواهد ماند. با نگاهی به اقتصاد کشور‌های مختلف جهان به این واقعیت بسیار مهم می‌رسیم که بیشترین یارانه‌های سالانه به بخش‌های تولیدی در زمینه کشاورزی داده می‌شود، اما در ایران و مازندران این مهم نادیده گرفته می‌شود.

رشد روزافزون فارغ‌التحصیلان کشاورزی، معضل دیگری است که مسئولان نسبت به آن هم بی‌توجهی می‌کنند و اگر بدانیم در مازندران بیش از ۴ هزار فارغ‌التحصیل بیکار کشاورزی وجود دارد که حتی میل فعالیت در زمین کشاورزی خود را ندارند، آنوقت به واقعیت از بین رفتن این صنعت در سرسبزترین استان کشور پی‌می‌بریم.

 

انتهای پیام/