۲۴ / اسفند / ۱۴۰۳ - 14 March 2025
18:43
کد خبر : 9567302
۰۸:۵۷

۱۴۰۲/۱۰/۱۲
یادداشت

حاج‌قاسم؛ مردی از تبار بدر و حنین که چون مولایش در سحرگاهی تاریک به‌شهادت رسید

مردی از تبار بدر و حنین و خندق که چون مولا علی ( ع) در سحرگاهی تاریک به دست مارهای زخمی از دست اسلام به درجه رفیع شهادت رسید.

به گزارش خبرگزاری بسیج از کرمان،چهار سال از عروج آسمانی سردار حاج قاسم سلیمانی سپری می‌شود. ۱۳ دی ماه ۱۳۹۸ بود که خبر درد ناک حمله بال‌گردهای آمریکا به فرودگاه بغداد و در پی آن شهادت سردار سرلشکر حاج قاسم سلیمانی و ابوالمهدی المهندس از صداوسیما اعلام شد.

خبری تلخ و جان‌کاه که همه را از پیر و جوان گرفته تا زن و مرد اندوه‌ناک کرد. پرچم‌های نصب شده به رنگ سیاه تغییر رنگ دادند و کشور  سراسر در ماتم رفت

در پی این واقعه دردناک مقام معظم رهبری شهادت سردار سپبهد قاسم سلیمانی و هم‌رزمانش را به ملت شریف ایران تسلیت‌گفتند و سه روز عزای عمومی اعلام کردند.

منبعد به پاس قدردانی از رشادتهای این سردار بزرگ، مردم و مسؤولین همه‌ساله در این ایام که به عنوان دهه مقاومت یاد و خاطره این شهید بزرگوار را گرامی می دارند

امسال هم مثل روال سالهای گذشته برنامه های این دهه، از روز دوازدهم دی ماه آغاز شد و توفیق حضور در گلزار شهدا  در اولین روز دهه مقاومت نصیبم شد و به همراه دوستان با شهید القدس عهدی تازه بستیم، و چه افتخاری از این بالاتر

در این میان در افکارم غوطه ور بودم که این جمله به ذهنم رسید « شهادت هنر مردان خداست و نصیب هر کس نمی شود»


آری شهید سلیمانی از قبیله کربلا و از تبار عاشورا بود که نتوانست ظلم و ستم را تاب بیاورد.


مردی از تبار بدر و حنین و خندق که چون مولا علی ( ع) در سحرگاهی تاریک به دست مارهای زخمی از دست اسلام به درجه رفیع شهادت رسید.


به راستی رسم کوفیان و بغدادیان این است که مهمان دعوت می کنند و قاتلش می شوند.

این چه رسم ناجوانمردانه ای است که با مردان خدا می کنید. مسلم را، حسین را و این بار شهید سلیمانی،
این ناجوانمردان چگونه رسم مهمان نوازی را ادا می کنید.

این مجاهد نستوه تمام عمر و جوانی خود را در راه اعتلای وطن و دین و خون خواهی و طرف داری از مظلوم سپری کرد و کسی ندانست که از کجا بود و به کجا رفت.

 

مردی که همدم و همراه کودک سوری بود و مثل پسر بود برای مادران شهدا و همراه و مطیع رهبر. مردی که جمهوری اسلامی را چون حرمی مطهر دوست می داشت و مقدس می دانست.


او سربازی مطیع و جان نثاری عاشق برای وطن بود.

 او که همه عمر در راه کوهستان و رفت و آمد بود، مدت ها توسط ظالمان و دشمنانش تحت نظر بود و سرانجام در سحرگاهی به طرز دردناکی چون مولای شهیدش به شهادت رسید.

او مردی بزرگ و اهل نماز شب بود و در هر حال و شرایط نمازش ترک نشد، تا همیشه یادش در دلها جاوید است.

سردار عزیز تو یک نفر نبودی، تو یک ملت بودی و شاید یک تاریخ عظیم که تا همیشه در دل و ذهن ما و مردم مظلوم دنیا ماندگار شدی


شهید سلیمانی بسیار بزرگتر از سردار سلیمانی شد. حال هر کودک لبنانی هم با شنیدن نامش اشک می ریزد. فرودگاه بغداد تا همیشه شرمنده تو خواهد بود و ماندگار ترین مهمانی شدید نامت تا همیشه در آنجا ماندگار خواهد بود.

 

فاطمه فلاحتی


گزارش خطا
ارسال نظرات شما
x

عضو کانال روبیکا ما شوید