به گزارش خبرگزاری بسیج استان خراسان رضوی، زهرا صادقی در یادداشتی با تأکید بر پیوندهای عمیق فرهنگی و عاطفی میان مردم ایران و افغانستان، نوشته است: «میان ایران و افغانستان، اگر مرزی هم باشد، روی نقشههاست؛ نه در دلهایی که سالهاست به هم گره خوردهاند.» متن کامل یادداشت بشرح زیر است:
میان ایران و افغانستان، مرزی نیست. اگر هم هست، روی نقشههاست؛ نه در دلها. دو ملت، یک جاناند در دو پیکر. زبانمان یکیست، غم و شادیمان یکیست، شعرهایمان از یک سرچشمه میجوشد، و باورهایمان از یک آسمان نور میگیرند.
در این سالها، مهاجرتها و مشکلات ناشی از آن، گاه تصویرهای تلخی ساختهاند. اما بیانصافیست اگر این تصاویر را به حساب دلهای مردم بگذاریم. این تصاویر نمیتواند مهر دیرینهای را که در دل دو ملت ریشه دوانده، بخشکاند. سیاست، اگرچه قدرت دارد، اما از عهدهی خاموش کردن چراغ عشق برنمیآید.
فرزندان افغانستان در کوچههای ایران، یادآور همان قرابتیاند که هیچ نیرویی قادر به گسستنش نیست. چه بسیار خانوادههایی که ریشه در هر دو خاک دارند؛ چه بسیار دوستیهایی که مرز نمیشناسند؛ چه بسیار اشکهایی که برای هم ریختهایم و چه خندههایی که با هم زدهایم.
اجازه نمیدهیم غبار سیاست، چهرهی روشن این پیوند را تیره کند. امروز بیش از همیشه، نیاز داریم دست در دست هم دهیم و نشان دهیم که دلها، اگر به هم گره خورده باشند، از دست هیچ قدرتی کاری برنمیآید.
نه تبعیض، نه مرز، نه قانون، نه حتی رسانههای پرهیاهو؛ هیچکدام نمیتوانند محبت را از میان بردارند.
ما یک خانوادهایم. و خانواده، حتی اگر گاهی از هم دور بماند، از دل هم جدا نمیشود.
✍ زهرا صادقی