به گزارش خبرگزاری بسیج ایلام،استان ایلام، جلوهای از زیبایی بیکران طبیعت ایران، همچون نگینی درخشان در دل رشته کوههای زاگرس میدرخشد؛ سرزمینی که به «عروس زاگرس» شهره و روایتگر لطافت بیبدیل طبیعت دستنخوردهای است که گویی در آغوش کوهها و جنگلهای انبوه زمزمههای جاودان زندگی نجوا میکند.
این دیار سرسبز، با آبشارهای پرشکوه، دشتهای خرم و غارهای شگفتانگیز، قصهای دلانگیز از هماهنگی خاک، آب و آسمان را پیش چشم هر عاشق طبیعتدوستی به تصویر میکشد؛ جایی که هر گوشهاش وعدهگاه زیباییهای خیالانگیز و سفری به اعماق بکرترین جلوههای هستی است.
در جغرافیای سوزان و گرم جنوب باختری ایران، شهرستان مهران همچون نگینی در پهنه مرزی آرام گرفته است، سرزمینی که با موقعیت ویژه خود بر کرانه رود کنجانچم، به قلبی تپنده در مرزهای ایران بدل شده، جایی که نبض طبیعت و تاریخ، همآهنگ میزند.
مهران، در طول جغرافیایی ۴۶ درجه و ۱۰ دقیقه و عرض ۳۳ درجه و هفت دقیقه چون نقطهای درخشان در میان رشتهکوههای گرمسیری ایلام قرار دارد و در ارتفاع ۱۵۵ متری از سطح دریا، گرمای خشک و تابستانهای طولانیاش، ویژگی گریزناپذیر آن است.
این شهرستان مرزی که با عراق تنها چند کیلومتر فاصله دارد، از شمال با شهر ایلام، از شرق با دهلران، و از جنوب و غرب با خاک عراق همسایه شده است؛ مرزهایی که هر یک داستانی از تاریخ، زندگی، و هم افزایی دو ملت روایت میکنند.
این سرزمین همواره، قصههایی از مقاومت، تاریخ و طبیعت را در دل خود حمل میکند، اما مهران را تنها نباید از منظر مرزهایش شناخت؛ بلکه باید پنهانترین گوشههای آن را دید، جایی که طبیعت به خود افتخار میکند و در میان این بلندای گرم، مهران فراتر از یک شهرستان مرزی است؛ چرا که زیباییهای طبیعت آن، چهرهای کمتر شناختهشده از این سرزمین به نمایش میگذارد.
در جنوب باختری ایلام، جایی نزدیک به شهر صالحآباد، در میانه دشتهای گرم و سوزان، آنجا که آفتاب تیرهای سوزان خود را بر زمین میکوبد و بازدم داغ زمین در تابستان نفسگیر میشود، طراوت طبیعت در دل خاک گرم پنهان شده، ناگهان بهشتی کوچک از دل خاک سر برمیآورد: «غار زینگان، بهشتی در دل داغی زمین»
غار زینگان در مختصات جغرافیایی ۵۲ کیلومتری جنوب غربی ایلام و تنها پنج کیلومتری جنوب شرقی صالحآباد قرار دارد، این تنگه خیالانگیز با خنکای هوای مطبوعش، دست نوازش طبیعت بر چهره دلسوختگان گرما است؛ جایی که آب و گیاه، سنگ و نور، خنکی و طراوت، شانه به شانه هم تصویری ناب از زندگی خلق کردهاند.
زینگان، راهی به اعماق زیبایی است، مسیری که هر گام آن به شگفتی ختم میشود، پوشش سرسبز دیوارها، سرخسهای پراکنده، قطرههای آب که آرام از قندیلهای کوچک فرو میچکند، و جریان زلالی که پاهایت را لمس میکند؛ همه و همه در این سرزمین زیبا دست به دست هم دادهاند تا قصهای از زمین برای علاقهمندان طبیعت بیان کنند.
اینجا گوشهای از طبیعت ایلام است؛ بهشتی که گرمای دشت را به باد فراموشی سپرده و خنکای زمین را به شما تقدیم میکند، غار زینگان یکی از همان هدایای پنهانی است که قلب بیتاب گردشگران را به سمت خنکای بیپایانش فرا میخواند.
مسیر دسترسی به این غار، ساده و بیپیچوخم است؛ جادهای که شما را بیواسطه به دهانه این پدیده زیبای طبیعی میرساند، هرچند کیفیت جاده هنوز بینقص نیست و عبور از آن اندکی به حوصله و صبوری نیاز دارد، اما وعدههای مسئولان منطقه و سرمایهگذاریهای جدیدی که برای توسعه زیرساختهای گردشگری مهران در دست اجراست، نوید جادهای سالمتر و رفتوآمدی آسانتر در آینده نزدیک میدهد.
این غار زیبا که بهدلیل هوای مطبوع و ساختار شگفتانگیزش به «غار بهشت» شهرت یافته، یکی از خاصترین و اسرارآمیزترین پدیدههای طبیعی ایران به شمار میرود، در دیار مهران و شهر صالح آباد، جایی که گرمای طاقتفرسای تابستان اغلب از ۵۰ درجه سانتیگراد نیز میگذرد، غار زینگان همچون بهشتی برین در خنکی و طراوت، منتظر ماجراجویان طبیعتدوست است.
با گام گذاشتن به درون آن، گویی دنیایی متفاوت آغاز میشود؛ صدای جریان آب، لمس خنکای دلپذیر دیوارها، و اختلاف دمای محسوس ۲۰ درجهای، دلگرمی هر مسافری است که از گرمای دشت به خنکای این پدیده طبیعی پناه آورده است.
تنگهای به نام غار؛ راز سرزمین زینگان
« زینگان» در اصل یک تنگه باز است که دهانهای گسترده و دیوارههایی با پوشش گیاهی خیرهکننده دارد، این دیوارهها اغلب با سرخسها و جلبکهای سبز زیبا آراسته شدهاند و قطرات آبی که از قندیلهای کوچک آن میچکد، طراوت بیپایانی به فضا میبخشد.
بر خلاف تصور عمومی، غار زینگان، مسقف و تاریک نیست؛ بلکه تنگهای طولانی با مسیری رودخانهای است که پیمایش آن زیباییهای منحصربهفردی را آشکار میسازد.
برای دسترسی به غار زینگان، باید از شهر ایلام حدود ۵۰ کیلومتر رانندگی کنید تا به صالحآباد برسید و از آنجا به کمک تابلوهای راهنما و مسیرهای خاکی، به ورودی غار هدایت شوید.
این مسیر، حدود پنج کیلومتری، جاده خاکی دارد و برای عبور از آن، بهتر است از خودروهای آفرود استفاده شود، پیمایش بخشهایی از غار، دشوار و گاهی بسیار باریک است، بهگونهای که تنها دو نفر میتوانند کنار هم عبور کنند، با این حال، انتهای مسیر با دو آبشار سهمتری، تجربهای شگفتانگیز را برای گردشگران رقم میزند.
زیباییهای زینگان؛ تابلو نقاشی طبیعت
آبچکهای شفاف در ورودی غار و جریان دائمی آب، حس نمناکی و تازگی را در تمام طول پیمایش ایجاد میکند، در بعضی بخشها، آب تا زانوی شما خواهد رسید؛ پس بهتر است کفش و لباسهای مناسبی به همراه داشته باشید، عبور از مسیر خیس غار، بخشی از لذتی است که در این سفر تجربه خواهید کرد.
از پوشش سبز دیوارهها گرفته تا دهلیزها و آبگیرهای طبیعی، همه و همه بخشی از شاهکار معماری طبیعتاند، طول این تنگه، به گفته اهالی منطقه، بیش از ۶ کیلومتر است و عبورش تجربهای از لمس زمین و آسمان بهطور همزمان است.
پدیدههای طبیعی در غار زینگان، گویی با ظرافت تمام از دل نقاشی طبیعت بیرون کشیده شدهاند، قندیلهای سرزنده، دهلیزهای پرپیچوخم، آبشارهای جاری و پوشش گیاهی مسحورکننده، هر گردشگری را به اعجاب و تحیر وا میدارد، بوی دلپذیر تلفیق خاک و آب، فضا را آکنده از حس زندگی میکند و هر قدم، شما را عمیقتر در آغوش طبیعت فرو میبرد.
چشماندازهای بیپایان این غار جایی است که هر گام شما را به هنر بیبدیل زمین نزدیکتر میکند، سرخسهایی که با ظرافت دل دیوارههای غار را آراستهاند، جلبکها که در سبزی خود زندگی را نمایان میکنند، و گیاهان خودرویی که رنگ و سنگ محیط را به رقص دعوت کردهاند؛ همه انگار در این فضای شگفتانگیز نقاشی شدهاند و هر نما از زینگان سندی است بر زنده بودن پویا و بیوقفه طبیعت.
در میانه مسیر، دو آبشار زیبا و پرابهت از دل سنگهای سنگین بیرون میزنند؛ جریانهایی سفید و خروشان که چون سرود طبیعت، به آرامش زمین جان میبخشند.
این آبشارها، با ارتفاعی نزدیک به سه تا چهار متر، در هر بار فرو ریختن یادآوری میکنند که زمین، رازهای بیشماری را در خود مخفی کرده است که تنها در کنار آن میتوان آنها را لمس کرد.
غار زینگان، تنها یک جاذبهی گردشگری نیست؛ بلکه نمادی از مهربانی طبیعت است که پناهگاهی برای انسانهای خسته از هیاهوی دنیای مدرن فراهم آورده است.
اینجا هر قطره آب، هر نسیم خنک و هر نمای بینظیر، نوایی از زمین است که شما را به آغوش سبز و آرام خود فرا میخواند.
مسیر زندگی در دل تنگه
«زینگ» در گویشهای محلی به معنای زنده بودن است؛ و شاید نام زینگان، آینهای باشد از همین زندگی جاری در دل خنکای زمین.
برخی بر این باورند که این نام، اشارهای به عرض تنگه دارد؛ مسیری باریک که در بخشهایی از آن تنها دو نفر میتوانند کنار هم راه بپیمایند.
شاید همین رازهای کوچک در دل نام و نشان غار، ما را بیشتر مشتاق کند تا به عمق طبیعت سفر کنیم؛ سفری به جایی که سکوت و جریان آب، روایتگر لحظاتی ناباند.
آنگاه که چشمان شما هنوز با انوار داغ آفتاب دشت آشناست، دنیای بیرون با گرمای ۵۰ درجهای خود میسوزاند، اما کافی است تنها یک قدم به دنیای زینگان بگذارید، آنوقت است که سرمای دلنشین دیوارها شما را در آغوش میکشد و لطافت هوای نمناک غار، چشمانتان را از تابش تیز خورشید دور میکند.
اینجا تقابل دمای زمین، تجربهای است لذتبخش؛ تضادی میان داغی بیرون و خنکی درون که هر ذره از وجودتان را سرشار از آرامش میکند.
در طول مسیر، قطرات آب که به آرامی از قندیلهای سنگی فرو میچکند، روی پوست دستانتان میرقصد و لحظاتی از زندگی بیپایای طبیعت را یادآوری میکند؛ همان لحظات آشنا، مثل تابستانهای کودکی، که زیر گرمای شدید، شیر آب را باز میکردیم تا عطش و گرما را از تنمان بروبیم.
اینجا نیز همان طراوت خاص، همان خنکی بیهمتا جریان دارد؛ گویی زمین در این گوشه از هستی، هرآنچه دارد را به شما تقدیم کرده است.
هر گامی که در زینگان برداشته میشود، زمزمهای از طبیعت در گوشتان طنینانداز است؛ صدای جاری آب، بوی تازه خاک و نسیمی که گویا پیامآور آرامش است.
غار زینگان، پناهگاهی است برای دلهای خسته، برای چشمهایی که از دیدن زیباییهای طبیعی گاه غافل ماندهاند و برای روحهایی که خنکای این بهشت زمینی را به آرامش میسپارند.
لحظهای که از زینگان بازمیگردید، گویی بخشی از آن را به قلب خود دوختهاید؛ خنکی دوستداشتنیاش، رازهای سر به مهر دیوارههایش و زمزمه زندگی، که در هر پیچ و خم جاری است.
زینگان شما را دوباره به طبیعت پیوند میدهد، به آن حقیقت سادهای که زمین هر روز با مهربانی تقدیم ما میکند.
و اینگونه، زینگان روایتی از آغوش زمین است؛ جایی که هر بار دیدنش، تجربهای تازه و وصفناپذیر است، تجربهای که تا همیشه در گوشه ذهن و قلبتان جاری خواهد ماند.