شهید حبیب‌الله لطیفی؛ فرماندهی که عشق به شهادت را در عمل معنا کرد
به گزارش خبرگزاری بسیج از همدان، در طول تاریخ مردانی بوده‌اند که با ایمان راسخ و تعهد بی‌نظیر، مسیر سخت جهاد را برگزیدند و نامشان جاودانه شد؛ شهید حبیب‌الله لطیفی یکی از همین دلیرمردان بود که نه‌تنها در میدان جنگ، بلکه در سنگر ایمان و اخلاق نیز سربلند و استوار ماند. او به ما آموخت که عشق به شهادت، تنها یک آرزو نیست، بلکه راهی است که باید با اخلاص و عمل در آن قدم نهاد.
شهید لطیفی در آذرماه ۱۳۴۱ در شهرستان اسدآباد دیده به جهان گشود. او از همان کودکی نشانه‌هایی از هوش، استعداد و روحیه‌ای جست‌وجوگر در وجودش نمایان بود اما زندگی از همان ابتدا برای او آزمونی سخت بود؛ در ۶ سالگی مادرش را از دست داد و با این غم بزرگ، مسیر زندگی را با استقامتی مثال‌زدنی ادامه داد.
در دوران دبیرستان، با جنبش‌های انقلابی همراه شد و نقشی مؤثر در مبارزات علیه رژیم پهلوی ایفا کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، با عشق و ایمان به سپاه پاسداران پیوست و در سال ۱۳۶۰، هم‌زمان با پذیرش مسئولیت‌های خطیر نظامی، زندگی مشترک خود را آغاز کرد.
*جبهه؛ میدان عشق و ایثار
با شروع جنگ تحمیلی، شهید لطیفی با تمام وجود وارد میدان نبرد شد. مسئولیت‌های خانوادگی و سختی‌های زندگی هرگز نتوانستند مانع حضور پرشور او در جبهه‌ها شوند. او در طول سال‌های دفاع مقدس، در عملیات‌های متعددی شرکت کرد و با رشادت و فرماندهی هوشمندانه، نام خود را در میان رزمندگان غیور سپاه اسلام ماندگار ساخت.
پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸، دشمنان انقلاب اسلامی با حمایت از گروهک منافقین نقشه‌ای شوم برای حمله به ایران کشیدند. منافقین با عملیات موسوم به فروغ جاویدان به خاک ایران تجاوز کردند. در پاسخ به این توطئه، نیروهای سپاه و بسیج با طراحی عملیات مرصاد، دشمن را در کمینگاهی مرگبار گرفتار کردند.
شهید حبیب‌الله لطیفی که در آن زمان رئیس ستاد تیپ ۲۳ نصرت بود، در منطقه چهارزبر، در نبردی شجاعانه با منافقین جنگید. او که سال‌ها در جبهه‌ها حضور داشت، سرانجام در تاریخ ۷ مرداد ۱۳۶۷ به آرزوی دیرینه‌اش—شهادت در راه خدا—رسید و در زمره شهیدان والامقام انقلاب اسلامی قرار گرفت.
*وصیت‌نامه؛ صدای جاودان یک شهید
شهید لطیفی در وصیت‌نامه‌اش از احساس مسئولیت نسبت به راه شهدا سخن می‌گوید و از خداوند طلب مغفرت می‌کند. او از خانواده، دوستان و آشنایان طلب حلالیت کرده و از آنان می‌خواهد که ادامه‌دهنده راه شهدا باشند.
در بخشی از وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد:
«دنیا چه خوب و چه بد می‌گذرد و سختی دنیا، راحتی آخرت را در پی دارد. باید روحیه‌ای چون زینب کبری (س) داشت و تعهدی چون اهل بیت امام حسین (ع) تا رستگار شد.
دوست داشتم که دست و پای امام را ببوسم و ثوابی ببرم، که توفیق نداشتم؛ اما برادرانی که می‌توانند سلام مرا به امام برسانند، از جانب من دست ایشان را ببوسند.»
نام شهید حبیب‌الله لطیفی چون ستاره‌ای می‌درخشد؛ مردی که در اوج مسئولیت‌های خانوادگی و سختی‌های زندگی، لحظه‌ای از دفاع از ارزش‌های اسلامی غافل نشد. او با شجاعتی وصف‌ناشدنی در تمام سال‌های جنگ تحمیلی حضور داشت و سرانجام در عملیات مرصاد با خون خود، صفحه‌ای زرین از ایثار و مقاومت را در تاریخ انقلاب اسلامی به ثبت رساند.
شهید حبیب‌الله لطیفی، نمونه‌ای درخشان از اخلاص، ایمان و ایثار بود. او نه‌تنها در میدان جنگ، بلکه در زندگی شخصی و اعتقاداتش نیز نشانه‌ای از یک رزمنده واقعی اسلام بود. شهادت او پایانی بر زندگی‌اش نبود، بلکه آغازی برای جاودانگی بود؛ جاودانگی‌ای که از ایمان، صداقت و فداکاری نشأت گرفته است.
یاد او و همه شهدای گران‌قدر دفاع مقدس برای همیشه در تاریخ این سرزمین زنده خواهد ماند.
روحش شاد و راهش پررهرو
انتهای پیام/
یادداشت |
چرا روز قدس امسال مهم‌تر از همیشه است؟
یادداشت اختصاصی نایب رئیس مجلس برای خبرگزاری بسیج؛
ضرورت هم‌اندیشی و همکاری قوای سه‌گانه برای تحقق شعار سال/ باید از ظرفیت بسیج، بیشترین بهره را برد
یادداشت |
