۲ جایی که عزرائیل دلش سوخت

به گزارش خبرگزاری بسیج مازندران، عزراییل یا ملک الموت فرشته ای از فرشتگان الهی است که از طرف خداوند مامور گرفتن جان آدم هاست. همه افراد نمی توانند ای فرشته را ببینند تا زمانی که مرگشان فرا برسد اما رسول خدا (ص) توانایی دیدن این فرشته و صحبت با او را داشته است. مطلبی که در ادامه می خوانید بخشی از گفتگوی جالب بین رسول خدا و فرشته مرگ است.

یک روز که حضرت عزرائیل به دیدار حضرت محمد(ص) رفته بود، پیغمبر از او پرسیدند: برادر چندین هزار سال است که تو مأمور قبض روح انسان‌ها هستی. آیا در هنگام جان‌کندن آنان دلت برای کسی به رحم آمده؟

عزرائیل گفت: دلم برای ۲ نفر سوخت. روزی دریا طوفانی شد و امواج سهمگین دریا یک کشتی را درهم شکست. همۀ سرنشینان کشتی غرق شدند و تنها یک زن حامله نجات یافت. او سوار بر تخته چوبی شد و امواج او را به ساحل آورد و در جزیره‌ای افکند. در این میان فرزند پسری از او متولد شد. من مأمور شدم جان آن زن را قبض کنم و دلم به حال آن پسر سوخت.

مورد دیگر، هنگامی بود که شداد پسر عاد سال‌ها برای ساختن باغ بزرگ و بهشت بی‌نظیر خود تلاش کرد و خروارها طلا و گوهر برای ستون‌ها و سایر زرق‌وبرق آن خرج کرد تا تکمیل شد؛ وقتی که خواست از آن شهر دیدار کند، همین که از اسب پیاده شد و پای راست از رکاب بر زمین نهاد، هنوز پای چپش بر رکاب بود که فرمان آمد که جان او را قبض کنم. آن تیره‌بخت از پشت اسب بین زمین و رکاب اسب گیر کرد و مُرد. دلم برای او هم سوخت.

در این هنگام جبرئیل به محضر پیامبر(ص) رسید و گفت: خدا سلام می‌رساند و می‌فرماید: به عظمت و جلالم سوگند که آن کودک همان شداد بود که از دریا به لطف خود گرفتیم و بدون مادر تربیت کردیم و به پادشاهی رساندیم ولی کفران نعمت کرد و خودبینی و تکبر نمود و پرچم مخالفت با ما برافراشت. سرانجام عذاب ما او را فراگرفت تا جهانیان بدانند که ما به کافران مهلت می‌دهیم ولی آنان را رها نمی‌کنیم.