روز طبیعت است و دلم دلتنگ کودکان غزه

خبرگزاری بسیج، رقیه غلامی؛ روز سیزده بدر است و نم نم باران می بارد و من کنار بخاری کتاب «مادر انقلاب» خاطرات خانم «مرضیه دباغ حدیده چی» را می خوانم، به یکباره به امروز که روز طبیعت است فکر می کنم و اینکه باید دل به دشت و دمن زد و از هوای پاک بهاری استفاده کرد.

اما دلم تنگ کودکان غزه و فلسطین است و یاد آوارگی آن ها دلم را می گذارد که سرپناهی برای ماندن و نانی برای خوردن ندارند، هر کدام مادر، پدر و اقوام شان را پیش چشمان شان از دست داده اند و دردمند و داغدار میان خرابه ها سرگردان هستند و من آیا با این غم مگر می توانم بی تفاوت باشم.

وقتی می بینم کودکان مظلوم غزه چنین در برابر دشمن ایستاده اند و جوانان همچون گذشته خم به ابرو نمی آورند از خودم بدم می آید که کاری از دستم بر نمیاد.

در همین فکرها هستم که اذان ظهر صلا داده می شود ناگاه از این همه دلتنگی که بر جانم چنگ می اندازد به سجاده ام پناه می برم تا با چند رکعت شوق نیایش آرام شوم و از خداوند راه گشایی برای همه مظلومان جهان می طلبم.

نمازم که تمام می شود یاد خاطره ای از خانم دباغ می افتم که با تن زخمی و‌رنجور از زیر شکنجه های ساواک فرارو خانه و زندگی و خانواده را رها کرد و راهی لبنان و سوریه شد تا نهضت امام را یار و یاور باشد و یقین دارم اگر امروز ایشان جای من جوان بود راحت نمی نشست و راهی برای رفتن به غزه پیدا می کرد و می رفت تا از نزدیک برای کودکان غزه مادری کند.

برای کودکانی که واژه مقاومت را هم با ایستادگی خود شرمنده کرده اند و من تنها کاری که از دستم برمی آید مقاومت در برابر خواسته خودم برای رفتن به طبیعت و گردش در آن است آن هم وقتی که باز دشمن بدون توجه به آتش بس بی محابا به حملات خود ادامه می دهد و باز راه کمک ها را بسته است طوری که در اخبار شب گذشته اعلام کردند دیگر آردی برای پخت نان نیز ندارند.