زنان از طلوع اسلام تا امروز؛ از خاکستر تا افق‌های ایستادگی

به گزارش خبرگزاری بسیج از همدان، تاریخ انسانیت را اگر بی‌تعصب و بی‌پرده مرور کنیم، خواهیم دید که در بزنگاه‌های بزرگ، این زنان بودند که فروغ بیداری و شعله مقاومت را در تاریک‌ترین شب‌ها روشن نگه داشتند. اگرچه تاریخ رسمی و گزارشات صحنه‌های نبرد، اغلب نام مردان را بر پیشانی خویش دارد، اما حقیقت این است که تاریخ اسلام بدون برشمردن نقش زنان، ناتمام و ناعادلانه است.

زنان از نخستین روزهای بعثت پیامبر(ص)، یار و یاور راستین حرکت توحید بودند. حضرت خدیجه(س)، نه تنها با ثروت بلکه با آرامش و ایمانش، مأوایی برای تردیدها و توطئه‌های جاهلیت ساخت. حضرت فاطمه زهرا(س)، که در نوجوانی چونان کوهی مقابل ظلم ایستاد و تا آخرین نفس از حق و ولایت دفاع کرد. نام‌هایی چون سمیه، نخستین شهید راه اسلام، ام عمار و نسیبه، زنان مجاهدی که سپر جان پیامبر شدند، تا تاریخ بداند راه اسلام همیشه وامدار زنانی است که عزم‌شان را بر آسمان نوشتند.

در پسِ هر حرکت بزرگ اجتماعی، زنانی قرار دارند که شاید نام‌شان در متن کتاب‌ها نیامده باشد، اما اثرشان بر نسل‌ها و فکرها جاری است. از تربیت‌دهندگان قهرمانان صحنه‌های عاشورا، تا مادران و همسران مجاهدانی که کیلومترها دورتر، در جبهه‌های نبرد برای آزادی و عدالت می‌جنگیدند. هر کجا سخن از ایمان، تربیت، ایثار و استقامت باشد، زنان هم اول صف‌اند و هم آخر.

عصر امروز، تکرار همان روزهای حساس صدر اسلام است؛ فقط میدان عوض شده است. فشارهای سیاسی، تحریم، جنگ رسانه‌ای و بمباران شهرها، جای زخم شمشیر و داغ عصر جاهلیت را گرفته است. در متن همه این نبردهای معاصر، همچنان زنان مسلمان، با قلبی مطمئن و چشمانی امیدوار، سنگر‌بانی خانه‌ها و سنگرهای مقاومت‌ هستند.

نمونه باشکوه این حقیقت، نقش زنان در جنگ ۱۲ روزه است. در این جنگ نابرابر و خونین، باز هم زنان بودند که صدای خاموش‌شدنی نشدند. مادری که فرزندش را زیر آوار می‌جست و با دستان خالی، معجزه امید را به زندگی می‌بخشید؛ دختر بیماری که در نبود دارو و با کم‌ترین امکانات، تاب‌آوری را تمرین می‌کرد؛ زنی که نان گرم به کودکان پناه‌جو می‌بخشید و دعا بر لب داشت؛ پرستار و پزشکی که در میان صدای آژیر و انفجار، میان خاک و خون، زخم‌ها را مرهم می‌گذاشت و لبخند امید می‌پراکند؛ خبرنگاری که تصویر واقعی مقاومت را برای جهانیان مخابره می‌کرد... این‌ها همه نام‌های سربلندِ کتاب قطور مقاومت هستند.

امروز زن فلسطینی، نه‌تنها پرچمدار یک ملت مظلوم که الگوی زنان آزاده در دنیاست. زنانی که با گوشت و پوست، طعم تلخ محاصره، آوارگی و سوگ عزیزان را هر لحظه می‌چشند اما قامت خم نمی‌کنند. مادران شهید، همسران اسیر و دختران مجروح، همگی نقش‌آفرینان اصلی مقاومت هستند؛ آن‌ها ستون‌های پنهانِ پایداری‌ هستند و روحشان چون افسانه‌های صدر اسلام، الهام‌بخش مردان و جوانان سرزمین‌شان است.

زن فلسطینی نه فقط نماد اشک و غم، که شکوه شکوفایی از دل ویرانی‌ست؛ هر قطره اشکش، پرچم عزتی است که بر بلندای وجدان جهان افراشته شده است.

در جنگ ۱۲ روزه، تصویر واقعی پیروزی، نه فقط موشک‌ها و عملیات‌های نظامی، بلکه به صبر و ایمان زنانی گره خورد که زندگی را زیر سایه مرگ به بازسازی نشسته‌اند. عالمی به گواه نشسته که اگر امروز پرچم مقاومت بالا می‌ماند، بیش از همه به حرمت زنان ایستاده است.

زنانِ امروز، فراتر از قالب‌های کلیشه‌ای مادر، همسر یا دختر، به کنشگران و رهبران حقیقی ایستادگی بدل شده‌اند. گاه بی‌صدا و بی‌ادعا، اما با اثرگذاری عمیق و ماندگار—چه در خط مقدم نبرد، چه در عرصه رسانه، آموزش و فرهنگ، چه حتی در سکوت خانه.

از اولین روزهای بعثت تا امروز، زنان مسلمانی که فریاد حق را آگاهانه انتخاب کرده‌اند، همواره بار سنگین مسئولیت و امید را بر دوش کشیده‌اند. نقش بی‌بدیل این زنان، باید بارها و بارها گفته و نوشته شود تا تاریخ شاهد بماند: اگر امروز دنیای اسلام هنوز قامت افراشته دارد و اگر راه آزادی و عزت همچنان باز است، بی‌شک بخش بزرگی از آن مدیون زنانی است که از متن عاشورای زمانه عبور کردند و مشعل ایمان و ایستادگی را به نسل‌های آینده سپردند.

بیهوده نیست که تاریخ، گاهی شجاعت و مهر و دانایی را با نام زن می‌شناسد؛ زنانی از جنس ایمان، فهم و فداکاری—از صدر اسلام تا اکنون... و تا همیشه.

خبرنگار: سمیه شفایی

انتهای پیام/